Duński system podatkowy

Jedziesz autem? Nie lubisz czytać ze świecącego ekranu? Rozumiemy to. Nagraliśmy dla Ciebie zakładkę w wersji audio.

Duński system podatkowy nie należy do najprostszych. Jednocześnie same podatki są dosyć wysokie, choć w tym zakresie bardzo pomocne jest to, że wysokość progu podatkowego jest zależna od wysokości dochodów. Dzięki temu nasze zarobki w większej części zostają w naszej kieszeni. Jeśli więc planujesz podjąć pracę lub założyć własną działalność w Danii, warto dowiedzieć się paru istotnych informacji na ten temat.

Duńczycy bardzo skrupulatnie skonstruowali system podatkowy w ich kraju. Wszystkie przepisy mają na celu dokładne uwzględnienie sytuacji poszczególnych grup: zwykłych pracowników duńskiej firmy, samozatrudnionych, a także prezesów bądź udziałowców spółek. W związku z tym, zgodnie z przepisami, podatnicy, których dochody są niższe niż 50 217 DKK obowiązuje stawka 8% od dochodu, zaś tych których dochód jest wyższy, ale jednocześnie nie przekroczy progu 558,043 DKK – 39,2%. Z kolei osoby zarabiające jeszcze więcej (powyżej kwoty 558,043 DKK) będą musieli odprowadzić 56,5% podatku dochodowego.

Jednym z największych atutów duńskiego systemu podatkowego są ulgi. W Danii od podatku można odliczyć takie koszty, jak na przykład: składki emerytalne i ubezpieczeniowe, alimenty, koszty wyżywienia oraz transport z miejsca zamieszkania do miejsca pracy. Oczywiście wszystko to musi być poświadczone stosownymi dokumentami, jak choćby rachunek za wynajem lokalu mieszkalnego, bowiem SKAT ma prawo skontrolować w przeciągu 7 lat, czy przyznana nam wysokość zwrotu podatku przysługiwała nam w rzeczywistości. Równocześnie warto wiedzieć, że w 2020 roku kwota wolna od podatku wynosiła w Danii 46 700 DKK. Oznacza to, że wszyscy podatnicy, których dochody były mniejsze, byli zwolnieni z tego obowiązku.

Podatki w Danii obowiązek pełny czy ograniczony

Osoby objęte ciężarem podatkowym, dzielą się w praktyce na dwie grupy, z których jedna ma ograniczony, zaś druga pełny obowiązek podatkowy. Pierwsza sytuacja, na której się skupimy w tym artykule, odnosi się do pracowników z umową na czas określony oraz tych, którzy mieszkają poza granicami Danii. W uproszczeniu, sam podatek dochodowy składa się z podatku stanowego oraz miejskiego, jak również składek na ubezpieczenie zdrowotne i wkładu w rynek pracy. Przyglądając się zagadnieniu bardziej szczegółowo możemy wyróżnić podatki bezpośrednie i pośrednie. Na pierwszą kategorię składają się:

  • podatek miejski;
  • podatek kościelny – dobrowolny podatek, który wynosi około 0,92%;
  • składki emerytalne;
  • składki pracownicze;
  • składki na ubezpieczenie zdrowotne;
  • podatek od wynajmu zagranicznej siły roboczej do pracy na terenie kraju (według nowelizacji z 29 stycznia 2016 roku, ustawa nr 117) – duńskie przedsiębiorstwa, zatrudniające obcokrajowców mają obowiązek odprowadzenia 38% podatku (30% – za wynajem siły roboczej i 8% – składka na duński fundusz zatrudnienia);
  • podatek odliczany od źródła dochodu u osób fizycznych i prawnych;
  • podatek nie odliczany od źródła dochodu;
  • podatek gruntowy, czyli od nieruchomości (Ejendomsværdiskat) – podatek państwowy odprowadzany od wartości posiadanej przez podatnika nieruchomości. Ciężar ten spoczywa na wszystkich rezydentach Danii, niezależnie od tego, gdzie znajduje się nieruchomość. Oznacza to, że Polacy będący duńskimi rezydentami, mają obowiązek odprowadzić podatek od posiadanych nieruchomości, nawet jeśli ta znajduje się na terenie Polski. Według obowiązującego prawa, od mienia o wartości równiej lub niższej 3,04 mln DKK, stawka wynosi 1%. Od wartości wyższej niż 3.04 mln DKK, stawka wynosi 3%;
  • podatek od wartości nieruchomości, która została oszacowana podczas publicznej wyceny.

Wymienione składki i podatki należą do kategorii tzw. podatków bezpośrednich. Drugą kategorię stanowią podatki pośrednie, do których zaliczamy:

  • cło;
  • akcyzę;
  • VAT;
  • podatki środowiskowe.

Podatki w Danii Rodzaje

Rok podatkowy w Dani jest równoznaczny z rokiem kalendarzowym lub innym, ale zawsze 12-miesięcznym. Złożenie zeznania podatkowego następuje maksymalnie pół roku od zakończenia roku podatkowego. Jednocześnie podatnik ma prawo do odwołania się od decyzji urzędu przez następne 3 lata. W praktyce oznacza to, że jeśli na przykład nie zdążymy w ustalonym terminie złożyć deklaracji podatkowej a SKAT nałoży na nas karę, to istnieje możliwość odwołania się od tej decyzji i rozliczenia się z urzędem.

W przypadku osób, prowadzących działalność gospodarczą na terenie Danii, są one objęte albo 22% podatkiem CIT pobieranym od osób prawnych, albo 25% podatkiem VAT. Pierwsza opcja odnosi się do spółek, których roczne obroty nie przekraczają 50 tys. DKK. Natomiast podatek VAT zapłacą firmy, których dochód przekroczył granicę 50 tys. DKK. Ponadto, w przypadku akcjonariuszy podatek od dochodu z akcji wynosi 27%, gdy ich dochody oscylują w granicach od 0 do 54 tys. DKK. W przypadku uzyskania dochodu wyższego niż 54 tys. podatek będzie wynosił 42%. Oprócz tego firma zajmująca się eksportowaniem towarów oraz usług nie płaci podatku VAT. Jednak za nim firma podejmie swoje pierwsze zlecenia, musi zostać zarejestrowana, za pośrednictwem Agencji Przedsiębiorstw i Handlu, w regionalnym Urzędzie Ceł i Podatków.

Akty prawne, w których można znaleźć więcej informacji na ten temat to:

  1. ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych – Personskatteloven;
  2. ustawa o kontroli podatkowej – Skattekontrolloven;
  3. ustawa o podatku u źródła – Kildeskatteloven;
  4. ustawa o ocenie podatkowej – Ligningsloven.

Duńskie prawo podatkowe jest na pierwszy rzut oka dosyć skomplikowane. Aczkolwiek przy bliższym zapoznaniu się z tą tematyką, okazuje się, że wybierając określoną „ścieżkę” podatkową mamy precyzyjnie wyznaczony szlak. Wystarczy jedynie wybrać opcje, które są dostosowane do naszej sytuacji.

Podatki od strony firmy

W Danii obowiązkiem podatkowym są objęci wszyscy zamieszkujący oraz utrzymujący stosunek pracy na terytorium kraju. Ponadto do grupy podatników wlicza się: emerytów; studentów, korzystających z państwowych grantów; bezrobotnych, pobierających świadczenia socjalne – z a-kasse (arbejdsløshedskasse); osoby pracujące poza granicami Danii, czyli mieszkające na terenie kraju, ale uzyskujące przychód z zagranicy; przedsiębiorców, prowadzących własne firmy.

W odniesieniu do przedsiębiorców można wyróżnić następujące rodzaje działalności gospodarczej:

  • Enkeltmandsvirksmhed – osoby samozatrudnione, czyli jednoosobowa działalność gospodarcza – SKAT uznaje dochód uzyskany z takiej działalności za przychód właściciela. W związku z tym nalicza się w tym wypadku podatek od biznesu, który jest rozliczany na jednym zeznaniu podatkowym. Osoby prowadzące taką działalność są uprawnione do świadczeń zdrowotnych oraz emerytalnych na równi z osobami zatrudnionymi na etacie;
  • Anpartsselskab – ApS – spółka z ograniczoną odpowiedzialnością;
  • Kommanditselskab – K/S – spółka komandytowa;
  • Filial af udenlandsk selskab – oddział firmy zagranicznej;
  • Salgskontor – przedstawicielstwo firmy zagranicznej;
  • Andelsforening/Brugsforening – stowarzyszenie spółdzielcze.

Każde przedsiębiorstwo, działające na terenie Duńskiego Królestwa przed rozpoczęciem dystrybucji dóbr lub usług, musi zostać zarejestrowane w Urzędzie Skarbowym (SKAT). Zatem wszystkie rodzaje spółek podlegają obowiązkowi podatkowemu od osób prawnych (CIT), który wynosi 22%. W przypadku, gdy roczny zysk firmy przekracza 50 tys. DKK, przedsiębiorstwo zapłaci już podatek nie CIT a VAT, który wynosi 25%. Z podatku trzeba się rozliczyć albo raz na pół roku, albo raz na kwartał. Można tego dokonać przez stronę internetową duńskiego Urzędu Skarbowego (www.skat.dk). W tym kontekście są dwie ważne daty, które naprawdę warto uwzględnić w rozliczeniu. Pierwsza z nich to 20 marca, kiedy wpłacona zaliczka na podatek dochodowy jest naliczana z oprocentowaniem wyższym niż w banku, dzięki czemu mamy możliwość otrzymania wyższego zwrotu podatku. Tymczasem 20 listopada oprocentowanie jest obniżone o 0,4%, czyli jest niższe niż w banku, a co za tym idzie również nasz zwrot podatku.

Podatki w Danii Kiedy CIT a kiedy VAT

Podatki od osób prawnych

Podatek dochodowy w Danii mają obowiązek rozliczać wszystkie działające na terenie kraju przedsiębiorstwa. Ciężar fiskalny odnosi się do całkowitego dochodu firmy, wliczając w to zarówno dochód od nieruchomości, jak i kapitału. Na złożenie deklaracji przedsiębiorca ma sześć miesięcy od zakończenia roku podatkowego.

Duński system podatkowy w odniesieniu do podmiotów prawnych nalicza stawkę 22% podatku. W przypadku, gdy przedsiębiorstwo nie jest rezydentem Danii, podatek jest naliczany wyłącznie od zysków uzyskanych na terenie tego kraju. Natomiast, gdy przedsiębiorstwo jest duńskim rezydentem podatkowym dochody pochodzące z działalności duńskich siedzib firmy są rozliczane z dochodami filii zagranicznych, choć należy pamiętać, że zagraniczne filie duńskich firm mogą być zwolnione z podatku w Danii. Wszyscy duńscy przedsiębiorcy płacą 22% podatek również od zysków kapitałowych, gdy są one włączone do dochodu firmy. Oprócz tego dochodzi obowiązkowy podatek ekologiczny na rzecz firm dostarczających energię. Spółki są także rozliczane z 22% podatku, gdy zysk kapitałowy pochodzi z notowanych akcji portfelowych. Aczkolwiek, jeśli duński akcjonariusz sprzeda akcje spółek, spółek zależnych, akcje grupy bądź nienotowane akcje portfelowe, zysk z takiej transakcji nie podlega opodatkowaniu. Tak samo rzecz się ma w przypadku zysku osiągniętego ze sprzedaży posiadanych przez akcjonariusza osobistych duńskich akcji .

Podatek VAT

Stawka podatku VAT wynosi 25% i płacą go przede wszystkim przedsiębiorcy, których roczne obroty w firmie wynoszą przynajmniej 50 tys. DKK, ale także zwykli pracownicy. Z tą różnicą, że aby płacić podatek jako pracownik trzeba być zatrudnionym na okres od 3 miesięcy do 3 lat i zarabiać powyżej 47,5 tys. DKK. Wówczas podatek jest powiększony dodatkowo o 9% składkę na duński rynek pracy.

W przypadku przedsiębiorstwa, właściciel jeszcze przed rozpoczęciem działalności ma 8 dni, by zarejestrować swoją firmę jako płatnika VAT, musi to zrobić zwłaszcza w przypadku, gdy zatrudnia pracowników. W tym celu wystarczy wejść na stronę Rejestru Zagranicznych Dostawców – virk.dk. Obowiązek rejestracji spoczywa również na odbiorcach usług, nawet jeśli świadczą usługi przedsiębiorstwom niezarejestrowanym jako płatnicy VAT. Następnie przedsiębiorca otrzymuje indywidualny numer SE, który nadaje SKAT wszystkim zarejestrowanym firmom. Jeśli polska firma nie jest zarejestrowana wystarczy NIP. Warto o tym wiedzieć, gdyż polskie spółki nawet, gdy nie są płatnikami podatku VAT w Dani, to mają prawo do zwrotu VAT-u od opodatkowanych duńskich kosztów.

Ponadto duńskie prawodawstwo przewiduje takie rozwiązania, jak na przykład procedura odwrotnego obciążenia, która polega na tym, że spółki zagraniczne, które chcą sprzedawać towary i usługi duńskim przedsiębiorcom, mogą ten obowiązek przerzucić na odbiorców. Wówczas na wydawanej fakturze znajduje się jedynie wartość netto usługi bądź towaru. Dokument powinien zostać opatrzony formułą Reversed charge oraz wpisać CVR lub SE-nummer, czyli numer rejestracyjny nabywcy, który od tego momentu ma obowiązek naliczenia i opłacenia podatku VAT od usługi czy towaru. Wspomniana procedura odnosi się do usług z zakresu: prac budowlanych, wystaw, prac konserwacyjnych i wszelkich napraw, rozrywki, konferencji, wydarzeń sportowych, leasingu pracowniczego oraz sprzątania.

0% VAT odnosi się przede wszystkim do usług i towarów eksportowanych. Z kolei działalność dotycząca dystrybucji towarów i usług na terenie kraju, która jest zwolniona z tego podatku to:

  • opieka medyczna;
  • usługi pogrzebowe;
  • ubezpieczenia;
  • świadczenia socjalne;
  • sport;
  • gry;
  • transport osób;
  • operacje finansowe;
  • usługi biur podróży;
  • sztuka i kultura;
  • działalność charytatywna;
  • obrót nieruchomościami;
  • opłaty pocztowe.

Odmiennym, ale równie istotnym, przypadkiem są zagraniczni pracownicy sezonowi i stali. Jeśli są oni zatrudniani przez właściciela duńskiej firmy, to taki pracownik również podlega obowiązkowi podatkowemu, który jednak różni się szczegółami w zależności od pochodzenia i czasu pobytu danej osoby na terenie samej Danii.

Podatek CIT

Podatek CIT to inaczej mówiąc podatek dochodowy od osób prawnych i wynosi 22%. Obowiązek ten spoczywa na spółkach z ograniczoną odpowiedzialności, spółkach akcyjnych oraz wszystkich spółkach osobowych – w tym ostatnim wypadku opodatkowaniu podlegają jedynie wspólnicy tych spółek. Podstawę do naliczania podatku CIT stanową dochody duńskich przedsiębiorców, wraz z dochodami od kapitału. Spółki opodatkowane są na zasadzie konsolidacji, co oznacza, że podatek dotyczy nie tylko spółki dominującej, ale także jej oddziałów oraz spółek zależnych.

Podatek akcyzowy

Odnośnie podatku akcyzowego system jest częściowo regulowany prawem Unii Europejskiej, która gwarantuje preferencyjne stawki celne wynoszące 0%. Z prawa tego mogą skorzystać wszyscy obywatele krajów członkowskich. Ponadto wymiana handlowa między UE a Polską jest oparta na Układzie Europejskim zawartym 16 grudnia 1991 roku. Skutkiem tego było powstanie w 1999 roku strefy wolnego handlu na towary przemysłowe. Wyjątek w tym wypadku stanowią jedynie artykuły rolne, spożywcze oraz rolne przetworzone. Produkty, których wysokość akcyzy jest jednakowa dla wszystkich krajów UE to m. in.: energia elektryczna, alkohole, wina (również owocowe), piwo, czekolada, gaz płynny, herbata, kawa, tytoń do żucia, papierosy, tabaka i tytoń fajkowy, opony samochodowe, gaz ziemny, wyroby cukiernicze, cygara, cygaretki i cygara hawajskie oraz bibułki papierosowe. W celu skorzystania ze stawki preferencyjnej przy przewozie towarów należy posiadać dokument EUR1, który jest świadectwem pochodzenia produktów.

Wysokość akcyzy na towary, które nie są objęte stawką preferencyjną jest naliczana na podstawie wartości celnej towaru: cena towaru + ubezpieczenie + koszt transportu. Artykuły zaliczające się do tej grupy to:

  • wyroby tytoniowe;
  • opakowania jednorazowe;
  • wyroby spirytusowe;
  • piwo;
  • wino;
  • lody;
  • kawa;
  • herbata;
  • kasety wideo;
  • wyroby czekoladowe;
  • żarówki;
  • samochody;
  • paliwa.

Kwota wolna od podatku

W 2020 roku, w Danii z podatku dochodowego zwolnieni byli podatnicy, których roczne dochody nie przekroczyły kwoty 46 700 DKK. Zatem podatek musieli rozliczyć jedynie Ci, którzy przekroczyli ten próg.

Duńskie progi podatkowe

Zgodnie z duńskimi przepisami, podatników, których dochody są niższe niż 50 217 DKK obowiązuje stawka 8% od dochodu, zaś tych których dochód jest wyższy, ale jednocześnie nie przekroczą progu 558,043 DKK – 39,2%. Z kolei roczny dochód na poziomie 558,043 DKK jest opodatkowany stawką 56,5% podatku dochodowego.

Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania

Konwencja o unikaniu podwójnego opodatkowania to umowa zawarta między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Danii 6 grudnia 2001 r. Przedmiotem tego dokumentu było uniknięcie podwójnego opodatkowania oraz zapobieganie uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku. Podstawę zawarcia stanowiło międzynarodowe prawo podatkowe. Wspomniana umowa gwarantuje, że dochód osiągnięty za granicą jest zwolniony z podatku w kraju rezydencji podatkowej. Tak samo, jeśli dochód został uzyskany w kraju zatrudnienia, to będzie on zwolniony z podatku w kraju, w którym mieszka bądź jest zameldowany. Oznacza to, że dochód zostanie opodatkowany jedynie w państwie, w którym dana osoba podjęła pracę i zarobiła te pieniądze.

Konwencja między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Warszawie dnia 6.12.2001 r.

Obywatele Unii Europejskiej pracujący w Danii

Jako że zarówno Polska jak i Dania należą do Unii Europejskiej, to na mocy podpisanego w 1985 roku układu oba te kraje znajdują się w strefie Schengen. Dzięki temu obywatele naszego państwa mogą swobodnie przekraczać granicę tego kraju a praca na terenie Danii jest w większości regulowana przepisami unijnymi. Jedyne, co należy zrobić po przyjeździe, to zarejestrować się jako podatnik oraz w lokalnych organach ubezpieczenia społecznego.

Podatki z perspektywy obywatela UE, pracującego w Danii obrazuje poniższa historia. Konsultant Peter z Niemiec znajduje ciekawą posadę u duńskiego klienta końcowego przez Right People Group i aplikuje do wzięcia udziału w projekcie. Dostaje pracę i półroczny projekt, który wymaga pracy na pełen etat w Danii. Zgodnie z ustaleniami, konsultant Peter będzie opłacany godzinowo/dziennie, a jego kwalifikacje zostały potwierdzone przez klienta końcowego. Konsultant Peter będzie pracował zgodnie z warunkami ustalonymi z Right People Group i klientem końcowym na miejscu w Danii. Niemiecki konsultant Peter musi teraz od pierwszego dnia pracy płacić duńskie podatki – zgodnie z międzynarodowymi zasadami zatrudniania pracowników. Jeśli zatrzyma wszystkie swoje interesy w kraju rodzinnym (takie jak miejsce zameldowania, rodzinę, interesy ekonomiczne itd., a w Danii będzie tylko pracował), będzie podlegał jedynie ograniczonej odpowiedzialności podatkowej.

Podatki od strony pracownika

W Danii obowiązek podatkowy spoczywa na osobach fizycznych już od ukończenia 15 roku życia. To samo dotyczy również młodszych obywateli, jeśli uzyskają dochód. Deklarację podatkową należy złożyć nie później niż do 1 lipca. W przypadku, gdy mamy trudności z dotrzymaniem terminu, możemy złożyć wniosek o jego przesunięcie. Nie zależnie od tego, czy osoba fizyczna w ciągu roku nie miała dochodu czy też dochód ten pochodził z działalności zarobkowej wyłącznie na terenie Danii, ciąży na niej obowiązek złożenia zeznania podatkowego, które w tym wypadku przybiera uproszczoną formę. Ostateczną datą składania wniosków dla takich osób jest 1 maja. Z kolei osoby będące w związku małżeńskim, zeznanie podatkowe składają oddzielnie.

Duński podatek od osób fizycznych

W państwie duńskim są 3 progi podatkowe:

  • podstawowy;
  • średni;
  • najwyższy.

Każda osoba fizyczna jest obciążona podatkiem liniowym od dochodu na rzecz zamieszkiwanej gminy – 32,6% od dochodu. Oprócz tego podatnicy płacą również podatek progresywny, który wpływa do skarbu państwa – 5.64% od dochodu (dotyczy to rocznego dochodu równego lub większego niż 42 tys. DKK, powiększonych o dochody od kapitału). 15% od dochodu na skarb państwa odprowadzą z kolei Ci, których zarobki przekroczyły 42 tys. 100 DKK (również powiększone o dochody z kapitału). Progresywny podatek na rzecz państwa jest pobierany zarówno z pracy, jak i dochodów kapitałowych. Jednocześnie suma ciężaru fiskalnego naliczonego od dochodu ustawowo nie może przekroczyć 59%.

Podatek dochodowy

W Dani już od 1903 roku obowiązują dwa podstawowe rodzaje podatku dochodowego. Podatek progresywny, który jest odprowadzany na rzecz państwa. Natomiast podatek liniowy wpłacany jest do budżety lokalnego organu jak na ten przykład gmina.

Stawki, obowiązujące w 2020 roku, wynosiły odpowiednio:

  1. dla dochodu niższego niż 50 217 DKK – 8%;
  2. dla dochodu między 50 217 a 558,043 DKK – 39.2%;
  3. dla dochodu równego lub wyższego niż 558,043 DKK – 56,5%.

Każdy duński podatnik ma obowiązek rejestracji w regionalnym Urzędzie Ceł i Podatków przez Agencję Przedsiębiorstw i Handlu.

Co można odliczyć od duńskiego podatku dochodowego?

Pracownikom zatrudnionym w duńskiej firmie przysługują liczne ulgi, które później przy rocznym rozliczeniu można odpisać od podatku i uzyskać zwrot poniesionych kosztów. Wystarczy jedynie przedstawić w SKAT-cie, duńskim Urzędzie Skarbowym, stosowne dokumenty, potwierdzające nasze prawo do skorzystania ze wspomnianych ulg.

Trzy, można powiedzieć, najbardziej podstawowe ulgi są powiązane z kosztami, jakie ponosi pracownik duńskiej firmy w związku z pracą. Wysokość każdej z nich jest ustalana każdego roku przez duński fiskus. Pierwsza z nich przyznawana jest z tytułu zakwaterowania i w 2020 roku wynosiła 223 DKK za dzień. Jest ona skierowana zwłaszcza do tymczasowych pracowników.

Duńskie podatki a potwierdzenie kosztów w SKAT

Druga ulga powiązana jest z kosztami wyżywienia. W 2020 roku SKAT przyznał na ten cel dla każdego podatnika do 521 DKK za dzień. Podobnie, jak w przypadku zakwaterowania, tak i tu, głównym beneficjentem mają być pracownicy tymczasowi. Jednocześnie warto zauważyć, że maksymalny zwrot kosztów za wyżywienie nie mógł przekroczyć w ciągu całego roku 28 600 DKK. Na następną ulgę podatkową kwalifikują się wszyscy pracownicy duńskich firm, którzy ponoszą koszty finansowe z tytułu dojazdu do pracy. Jedyny warunek stawiany przez duński urząd, to odległość od miejsca pracy. O zwrot można się ubiegać, gdy odległość z miejsca zamieszkania do miejsca pracy w obie strony wynosi ponad 24 km.

Podatek w Danii a ulga komunikacyjna

Zatem zwrot otrzymają zarówno Ci, którzy podróżują samochodem, jak i Ci, którzy do pracy podróżują samolotem bądź promem. Dzięki temu, jeśli ktoś chciałby dojeżdżać z Polski, koszty zostaną zwrócone. W 2020 roku duński urząd zwracał 1,96 DKK za 1 km, przy odległości od 25 km do 120 km w obie strony. Jeżeli natomiast odległość w obie strony przekraczała 120 km, to SKAT zwracał 0.98 DKK za 1 km. Kolejne wydatki można odliczyć od podatku z tytułu przekraczania mostów. Tu zasada jest tak samo prosta i nie skomplikowana. Jeśli przejazd przez most do pracy jest płatny, każdy pracownik duńskiej firmy będzie mógł ubiegać się o zwrot kosztów. Tymczasem ulga podatkowa Cross border skierowana jest do pracowników duńskich firm, których minimum 75% rocznego dochodu pochodzi z Danii i przekraczają granice państwa, by dostać się do miejsca zatrudnienia. Osoby w związku małżeńskim powinny wówczas uwzględnić dochody małżonka we wspólnym, rocznym rozliczeniu podatkowym. Według danych z 2020 r. ulga była przyznawana, jeśli dochody współmałżonka nie przekraczały 46,5 tys. DKK na rok podatkowy. Jako poświadczenie prawa do ulgi trzeba przedstawić:

  • akt ślubu przetłumaczony przez tłumacza przysięgłego na język duński lub angielski, najlepiej na druku unijnym;
  • zaświadczenie z polskiego Urzędu Skarbowego o dochodach swoich i współmałżonka przetłumaczone przez tłumacza przysięgłego.

Wysokość zwrotu w 2020 roku wynosiła 16 tys. DKK. Następna ulga przyznawana jest z tytułu kosztów odsetek od kredytów konsumpcyjnych i hipotecznych. Jeśli pracownik duńskiej firmy zaciągnął kredyt, a jego roczne dochody przynajmniej w 75% zostały zarobione w Danii, to mogą liczyć na pomoc. Dokumenty, które należy w tym wypadku przedstawić w rocznym rozliczeniu podatkowym, to:

  • zaświadczenie z banku, zawierające: dane kredytobiorcy, wysokość opłaconych odsetek w danym roku podatkowym, typ kredytu, nazwę banku – dokument powinien być przetłumaczony na język duński lub angielski przez tłumacza przysięgłego.

Osoby będące w związku małżeńskim muszą także uwzględnić dochody współmałżonka. Jeśli sytuacja dotyczy kredytu hipotecznego, konieczne będzie również doliczenie 1% wartości nieruchomości. I na koniec ulga z tytułu prowadzenia podwójnego gospodarstwa domowego. Beneficjentem może zostać każdy pracownik duńskiej firmy, który dostarczy pismo potwierdzające prowadzenie drugiego gospodarstwa domowego w miejscu zameldowania. W celu przyznania ulgi należy przygotować:

  • akt ślubu przetłumaczony na język duński bądź angielski przez tłumacza przysięgłego, najlepiej na druku unijnym;
  • zaświadczenie z Urzędu Miasta o tym samym miejscu zameldowania ze współmałżonkiem – przetłumaczone na język duński lub angielski przez tłumacza przysięgłego.

Dania – zwrot podatku

Duński system przewiduje rozwiązania technologiczne w załatwianiu spraw urzędowych. Jest to najprostsza i najszybsza metoda składania deklaracji podatkowych czy innych dokumentów. Wystarczy wejść na stronę www.skat.dk, która jest oficjalną domeną SKAT-u.

Roczne rozliczenie podatku dochodowego drogą elektroniczną jest możliwe, gdy użytkownik podsiada unikalny kod TastSelv-kode, który składa się z ośmiu cyfr. Kod jest niezbędny do logowania na stronie, ponieważ oprócz funkcji identyfikacyjnej przedsiębiorcy, pełni również rolę hasła do systemu i pozwala uzyskać dostęp do osobistych informacji podatkowych.

Kto jest rezydentem podatkowym w Danii

W Duńskim Biurze Obsługi Obywateli (Folkeregistret), jak również Biurach Obsługi Obcokrajowców, znajdujących się w Odessie, Kopenhadze, Aarhus i Alborgu, można ubiegać się o wydanie numeru identyfikacji podatkowej, czyli CRP – Central Person Register. Oczywiście, aby numer został nadany trzeba być duńskim podatnikiem, czyli albo pracować w duńskiej firmie, albo prowadzić zarejestrowaną w Danii działalność gospodarczą. CRP uprawnia do darmowej opieki lekarskiej oraz ubezpieczenia zdrowotnego. W celu uzyskania numeru identyfikacji podatkowej należy przedstawić:

  • dowód tożsamości;
  • umowę najmu;
  • umowę o pracę.

Dokumenty i terminy

LONSEDDEL – cotygodniowe lub comiesięczne odcinki wypłat.

OPLYSNINGSSEDDEL – odpowiednik polskiego PIT-11. Dokument ten podsumowuje zarobki pracownika. Każdy pracodawca ma obowiązek wydać taki formularz wszystkim zatrudnianym pracownikom.

SELVANGICELSE – formularz zeznania podatkowego wystawiany przez SKAT. Duński urząd skarbowy wysyła go na adres podany przy rejestracji podatnika.

ÅRSOPGØRELSE – decyzja podatkowa wysyłana przez SKAT po 2 lipca.

FAQ

  1. Jak w Dani ustalić rezydencję podatkową?

    Za rezydentów podatkowych w Danii zostanie uznany każdy, kto przebywa na terenie tego kraju dłużej niż pół roku oraz osoby, które postanowiły osiedlić się na stałe. Wówczas obowiązek podatkowy obejmuje zarówno dochód uzyskany na terenie Danii, jak i ten poza jej granicami. Według duńskiego prawa, obowiązek podatkowy duńskich przedsiębiorców i pracowników łączy się z rezydencją podatkową.

  2. Komu w Danii należy się pełny zwrot podatku?

    Osoby, których dochód roczny nie przekroczył 42 900 DKK, są zwolnione z podatku.

  3. Do kiedy w Danii można składać deklaracje podatkowe?

    Roczne deklaracje podatkowe należy dostarczyć do urzędu do 1 maja bądź 1 lipca.

  4. Kto musi się rozliczyć ze SKAT-em?

    Z podatków w duńskim Urzędzie Skarbowym musi się rozliczyć każdy pracownik duńskiej firmy. Kara przewidziana za nie wywiązanie się z tego obowiązku to 5 tys. DKK.

  5. Ile mam czasu na złożenie zeznania podatkowego i korekty zeznania podatkowego w Danii?

    Duńskie prawodawstwo przewiduje możliwość złożenia zeznania podatkowego, korekty zeznania bądź odwołania od decyzji urzędu w terminie do 3 lat i 4 miesięcy.

  6. Kogo w Danii dotyczy ograniczony obowiązek podatkowy?
  7. Wszystkie osoby pracujące na terenie Danii, ale nie zameldowane podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Oznacza to, że podatek odprowadza się wyłącznie od dochodów uzyskanych w Danii.

  8. Czym jest Personfradrag?

    Personfradrag – osobista ulga podatkowa. Do ulgi mają prawo wszyscy duńscy rezydenci podatkowi, którzy przepracowali w Danii 12 miesięcy.

  9. Co to jest NemID i Tastselv?

    NemID i Tastselv to unikalne kody przypisane do poszczególnych rezydentów podatkowych. Kody te są niezbędne przy składaniu rocznej deklaracji podatkowej w Danii. Można je zamówić przez stronę internetową urzędu – www.skat.dk.

  10. Co to jest NemKonto?
  11. To pracowniczy rachunek bankowy, na który, po rozpatrzeniu wniosku, zostanie przelany zwrot podatku oraz pensja od pracodawcy.

  12. Co to jest eiendomsværdiskat?

    Eiendomsværdiskat to podatek od nieruchomości na rzecz państwa. Obowiązek ten obejmuje wszystkie nieruchomości podatnika, niezależnie od tego, gdzie się znajdują. Jeśli więc jesteś Polakiem, a równocześnie duńskim rezydentem podatkowym i posiadasz na terenie ojczyzny nieruchomości, to jesteś objęty tym obowiązkiem. Stawka procentowa dla nieruchomości o wartości poniżej 3.04 mln DKK wynosi 1% na rok, zaś powyżej tej wartości – 3% w skali roku.

    Ulgi oraz zwolnienia z podatku katastralnego (od nieruchomości):

    • osoby po 65. roku życia mają prawo do obniżenia stawki podatku o 0,4%. Jeśli odnosi się to do domu wakacyjnego/letniskowego, to ulga nie wyniesie więcej niż 2 tys. DKK. Z kolei przy domach całorocznych ulga wzrasta do 6 tys. DKK. W przypadku, gdy nieruchomość jest współwłasnością wystarczy, że jeden ze współwłaścicieli jest po 65. roku życia. Osoby przed tą granicą wiekową, których zmarły współmałżonek ukończył 65 lat, zachowają wcześniej przyznaną ulgę;
    • przeprowadzka – to kolejny powód do zwolnienia z tego ciężaru fiskalnego. Okres zwolnienia z podatku mieści się w granicach kilku miesięcy – między zakupem a przeprowadzką. Przedłużenie togo czasu wiąże się z dopłatą podatku od chwili podpisania umowy sprzedaży nieruchomości. Zwolnienie z podatku obejmuje również osoby, które przed sprzedażą wyprowadziły się z nieruchomości;
    • zniszczenie nieruchomości przez siły niezależne od podatnika wiąże się z możliwością zwolnienia z podatku. Przy czym jest to zwolnienie uznaniowe, a więc jeśli według urzędników nieruchomość wciąż nadaje się do zamieszkania, nie uzyskamy ulgi;
    • podatek jest odprowadzany w innym kraju – wówczas możemy być zwolnieni z jego płacenia w Danii. Wystarczy przedstawić w duńskim urzędzie dowód zapłaty;
    • wynajem całkowity lub częściowy nieruchomości uprawnia do całkowitego bądź częściowego zwolnienia z podatku. Jednak wówczas obowiązywać nas będzie podatek z tytułu najmu, który jest wyższy;
    • za nieruchomości zakupione przed 1 lipca 1998 roku podatek może zostać obniżony o 0,2%;
    • jeśli podatnik korzysta z nieruchomości przez cały rok stawka może zostać zmniejszona o 0,4% (maksymalnie do 1 200 DKK).
  13. Co to jest eiendomsskat (Municipal Property Tax)?

    To podatek od wartości gruntów. W praktyce oznacza to, że opodatkowana jest wartość bazowa ziemi według łącznej wartości nieruchomości pomniejszonej o wartość ulepszeń lub według wartości właściwości za ostatni rok podatkowy, zmieniany przez procent spadku lub wzrostu. Wpływy ze sprzedaży własnego domu nie są opodatkowane, ponieważ krańcowa stopa od dochodów kapitałowych (friværdi) z oszczędności mieszkaniowych wynosi ok. 0%. Podatek od nieruchomości ejendomsskat płaci się do duńskich komun dwa razy w roku.

  14. Co to znaczy Skat til udbetaling?

    Powyższa formuła pojawia się na decyzji podatkowej, otrzymywanej z urzędu i oznacza kwotę zwrotu, jaką otrzymaliśmy od duńskiego Urzędu Skarbowego.

  15. Co to znaczy Restskat til betaling?

    Powyższa formuła pojawia się na decyzji podatkowej, otrzymywanej z urzędu i oznacza kwotę dopłaty, jaką należy uiścić w duńskim Urzędzie Skarbowym.

  16. Co to jest Forskudsopgorelse oraz Selvangivelse?

    Forskudsopgorelse oraz Selvangivelse to karty podatkowe, na których znajduje się numer TastSelv potrzebny do złożenia rocznego rozliczenia podatkowego drogą elektroniczną.

  17. Co to jest Feriepenge i komu przysługuje?

    Feriepenge to świadczenia urlopowe. Mają do nich prawo wszystkie, legalnie pracujące osoby. Duńskiemu pracownikowi należy się 2,08 dnia urlopu za każdy przepracowany miesiąc, czyli 5 tygodni, ale minimum 3 tygodnie z 5-tygodniowego urlopu trzeba wykorzystać w duńskim okresie wakacyjnym (między 1 maja a 30 września). O świadczenia urlopowe można się starać nawet po zakończeniu pracy, jeszcze przez 6 miesięcy. Przed wyjazdem z kraju należy jedynie wymeldować się w urzędzie gminy Folkeregister. Świadczenia za poprzedni rok podatkowy są wypłacane na NemKonto w przeciągu 3 miesięcy. Możliwość skorzystania z przyznanego Feriepenge pojawia się dopiero w okresie od 1 maja do 30 kwietnia.

  18. Czym jest Personnummer?

    Personnummer to numer identyfikacji podatkowej – CRP – który podatnik otrzymuje za pośrednictwem SKAT-u. Numer ten jest potrzebny do rozliczeń podatku dochodowego oraz VAT-u.

  19. Co to jest Sundhedsbidrag?

    To składki na ubezpieczenie zdrowotne, które zostały zniesione w 2019 roku.

  20. Czym jest Arbejdmarkedsbidrag (AM-bidrag)?

    AM-bidrag to składki na duński fundusz prac. Jego wysokość to 8% i jest on naliczany przed obciążeniem innymi podatkami od całości dochodu pochodzącego czy to z jednoosobowej działalności gospodarczej czy zatrudnienia na etacie. Podatek ten jest określany mianem podatku brutto.

  21. Co to jest Skattestyrelsen?
  22. Skattestyrelsen to odpowiednik polskiego Urzędu Skarbowego w Danii.