Faktura sprzedaży w Danii

Każdy, kto sprzedaje komuś produkt lub usługę ma obowiązek wystawienia paragonu, standardowej faktury lub faktury w formie uproszczonej.

1. Paragony
Paragony mogą wystawiać przedsiębiorcy, którzy prowadzą sprzedaż dóbr i usług klientom indywidualnym w punkcie sprzedaży z możliwością drukowania paragonów. Paragon jest zwykle alternatywą dla faktury w formie uproszczonej. Powinien on zawierać:
– nazwę firmy lub numer CVR;
– datę wystawienia paragonu;
– opis przedmiotu lub usługi będącej przedmiotem transakcji;
– zastosowaną stawkę podatku VAT i jego kwotę;
– cenę całkowitą bez VAT i z VAT.

2. Uproszczona faktura sprzedaży
Ten dokument sprzedaży może zostać wystawiony tylko w dwóch warunkach. Po pierwsze, jeśli Twoimi klientami są inne firmy mające siedzibę w Danii, a suma transakcji nie przekracza 3 tys. DKK (z VAT). Po drugie, jeśli sprzedajesz dobra i usługi klientom indywidualnym, a łączna wartość sprzedaży nie przekracza 5 tys. DKK (z VAT).
Faktura sprzedaży w formie uproszczonej powinna zawierać:
– Nazwę firmy sprzedającej, adres i numer CVR;
– numer faktury i datę wystawienia;
– opis przedmiotu lub usługi będącej przedmiotem transakcji;
– cenę całkowitą bez VAT i z VAT;
– zastosowaną stawkę podatku VAT i jego kwotę.

3. Faktura sprzedaży w formie standardowej
Zwykłą fakturę sprzedaży przedsiębiorca musi wystawić jeśli klientem jest firma zarejestrowana w Danii jako płatnik VAT, a wartość sprzedaży wynosi więcej niż 3 tys. DKK (z VAT), ale także kiedy klientem jest osoba prywatna, a wartość sprzedaży przekracza 5 tys. koron duńskich (z VAT). Obowiązek wystawienia standardowej faktury sprzedaży ciąży na przedsiębiorcy także wtedy, gdy transakcja z firmą zarejestrowaną w Danii jako płatnik VAT, opiewa kwotę mniejszą niż 3 tys. DKK (z VAT), ale klient prosi o ten rodzaj dokumentu sprzedaży.
Na zwykłej fakturze muszą się znaleźć następujące informacje:
– nazwa, adres i numer CVR firmy sprzedającej;
– imię i nazwisko lub nazwa oraz adres klienta;
– numer i data wystawienia faktury;
– opis przedmiotu lub usługi będącej przedmiotem transakcji;
– data dostawy produktów (jeżeli jest inna niż data wystawienia faktury);
– cena za sztukę/jednostkę bez VAT;
– opis wszystkich udzielonych rabatów;
– cena całkowita bez VAT;
– stawka VAT zastosowana w transakcji i kwota tego podatku;
– cena całkowita (z VAT).

Przedsiębiorca musi wystawić zwykłą fakturę sprzedaży jeśli jego klientami są prywatni konsumenci z terenu UE. Trzeba jednak pamiętać o specjalnych zasadach „Moms One Stop Shop”, które weszły w życie 1 lipca 2021 roku. Normalną fakturę sprzedaży trzeba także wystawić jeśli klientem jest firma z terenu Unii Europejskiej zarejestrowana jako płatnik VAT. W takim przypadku na dokumencie sprzedaży musi zostać wpisany numer VAT klienta. Co ważne, obowiązkiem przedsiębiorcy jest także sprawdzenie ważności tego numeru (za pośrednictwem VEIS). Jeśli sprzedaż odbywa się bez podatku VAT, z wykorzystaniem zasad odwrotnego odciążenia na fakturze powinien pojawić się zapis „odwrotne obciążenie”. Trzeba jednak pamiętać, że co miesiąc należy deklarować sprzedaż unijną na SKAT (do 25. dnia każdego miesiąca).