Główne sfery duńskiej księgowości

Jedziesz autem? Nie lubisz czytać ze świecącego ekranu? Rozumiemy to. Nagraliśmy dla Ciebie zakładkę w wersji audio.

Księgowość jest nieodłączną częścią prowadzenia biznesu, jednak w Danii różni się ona znacząco w zależności od rodzaju przedsiębiorstwa – chociażby pod względem trudności. Firma jednoosobowa w Danii funkcjonuje w oparciu o inne przepisy, dokumenty i terminy niż różnego rodzaju spółki czy oddziały zagraniczne. Odmienne będą także rozliczenia podatkowe poszczególnych form prawnych. Zarówno przy wyborze najkorzystniejszej dla siebie formy działalności gospodarczej, jak i w dalszym prowadzeniu księgowości, niezwykle pomocna może się okazać dyplomowana księgowa. Mówiąc o powszechności delegowania przez przedsiębiorstwa swoich obowiązków takich jak obsługa księgowa Dania zdecydowanie jest w czołówce państw, w których korzystanie z pomocy podmiotów zewnętrznych jest bardzo częste. Sprawy firmy warto powierzyć osobie wyspecjalizowanej w dziedzinie rachunkowości, chociażby ze względu na jej znajomość wszelkiego rodzaju ustaw i przepisów, w oparciu o które funkcjonuje duńska księgowość. Współpraca ułatwi także przejście przez formalności związane z prawami i obowiązkami przedsiębiorcy.

KSIĘGOWOŚĆ W DANII

Księgowość obowiązuje w Danii każdą osobę prowadzącą działalność gospodarczą. Aby uniknąć dotkliwych kar związanych z niedopełnieniem obowiązków przedsiębiorcy, należy mieć na uwadze wiele aspektów, w tym przede wszystkim:

  • rodzaje księgowości w zależności od formy prawnej (firma jednoosobowa, różne typy spółek)
  • zasady dotyczące księgowości (i ogółem rachunkowości) w Królestwie Danii, wynikające z obowiązujących ustaw i regulacji (m.in. stosowane dokumenty, stawki VAT, zasady klasyfikacji kosztów, plan kont księgowych, audyty)
  • stawki VAT,
  • formalności związane z rozpoczęciem działalności gospodarczej
  • obowiązki względem urzędu (terminy, rozliczenia podatkowe, sprawozdawczość, rozliczenia, korekty)
  • obowiązki, jakie posiada pracodawca w Danii
  • pozwolenie na pobyt w Danii
  • numer identyfikacyjny (CPR), rachunek bankowy (NEMkonto), kod do logowania w systemie (TastSelv)
  • ubezpieczenie, żółta karta zdrowotna (Sygesikringsbevis), świadczenia ze strony państwa
  • dobrowolne ubezpieczenie na wypadek bezrobocia (A-kasse)
  • w związku z tym dobrze jest powierzyć formalności swojej firmy specjalistom i wybrać zaufane biuro księgowe w Danii.

OBOWIĄZKI SPRAWOZDAWCZE

Niezwykle istotną częścią duńskiej księgowości jest sprawozdawczość – funkcjonuje ona w oparciu o ustawę z 2001 r. o sprawozdawczości finansowej, która wyszczególnia podział przedsiębiorstw duńskich w zależności od ich:

  • formy gospodarczo-prawnej
  • wielkości
  • rocznego obrotu netto i aktywów
  • liczby osób zatrudnionych na pełen etat

Na podstawie powyższych kryteriów, przedsiębiorstwa podzielone zostały na następujące klasy:

KLASA A:

  • przedsiębiorstwa należące do osób prywatnych, o obrotach do 14 milionów i aktywach do 7 milionów koron, zatrudniające do 10 pracowników
  • zazwyczaj bez konieczności sporządzania sprawozdań finansowych (z wyjątkiem sprawozdań do rozliczeń podatkowych). Jednak w przypadku zapisu o sprawozdawczości w statucie firmy, należy sporządzić sprawozdanie zawierające:
    • bilans roczny
    • rachunek zysków i strat
    • oświadczenie zarządu
    • informacje dopełniające

KLASA B:

  • spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i komandytowe oraz firmy i fundacje:
    • o obrotach do 89 milionów i aktywach do 44 milionów koron, zatrudniające do 50 pracowników
    • o obrotach do 5,4 miliona i aktywach do 2,7 miliona koron, zatrudniające do 10 pracowników

W sprawozdaniu należy zawrzeć:

  • bilans roczny
  • rachunek zysków i strat
  • oświadczenie zarządu uwzględniające zmiany w kapitale
  • informacje dopełniające

Zgodnie z dyrektywami wydanymi przez MSSF i DASC, część powyższych zaleceń jest dla niektórych firm nieobowiązkowa.

KLASA C:

  • wszelkie firmy (z wyjątkiem spółek akcyjnych) nienależące do klasy A-B:
    • o obrotach do 313 milionów i aktywach do 156 milionów koron, zatrudniające do 250 pracowników
    • o obrotach powyżej 313 milionów i aktywach powyżej 156 milionów koron, zatrudniające powyżej 250 pracowników

W sprawozdaniu należy zawrzeć:

  • bilans roczny
  • rachunek zysków i strat
  • oświadczenie zarządu uwzględniające zmiany w kapitale
  • rachunek przepływów pieniężnych
  • informacje dopełniające

KLASA D:

  • wszelkie spółki akcyjne oraz giełdowe

W sprawozdaniu należy uwzględnić:

  • bilans roczny
  • rachunek zysków i strat
  • oświadczenie zarządu uwzględniające zmiany w kapitale
  • rachunek przepływów pieniężnych
  • informacje dopełniające

FIRMA JEDNOOSOBOWA ENKELTMANDSVIRKSOMHED

Z uwagi na przyporządkowanie jednoosobowej działalności gospodarczej do klasy A, jej prowadzenie jest dużo prostsze, niż w przypadku innych firm. Coroczne sprawozdania finansowe nie są obowiązkowe – trzeba jedynie rozliczyć się z Urzędem podatkowym SKAT poprzez uzupełnienie zeznania rocznego. Dodatkowo nie jest wymagane wniesienie kapitału zakładowego, a koszt rozpoczęcia działalności jest stosunkowo niewielki (ok 10 tysięcy koron).

Przed założeniem Enkeltmandsvirksomhed należy opracować odpowiedni biznesplan (Forretningsplan). Jego celem jest ujęcie pomysłu przedsiębiorcy na nowy biznes oraz szczegółów jego prowadzenia i planowanych kosztów.

Kolejnym krokiem jest rejestracja firmy w Erhvervsstyrelsen. Osoba zakładająca firmę powinna posiadać numer identyfikacyjny (CPR), dzięki któremu możliwe jest złożenie wniosku w formie elektronicznej.

Przedsiębiorca prowadzący w Danii jednoosobową działalność gospodarczą, który odprowadza podatki i odpowiednie składki, może liczyć na świadczenia zdrowotne i emerytalne – takie, jak w przypadku osób zatrudnionych. Deklarację podatkową (VAT i podatek dochodowy) należy złożyć raz na pół roku lub raz na kwartał przez Internet – za pośrednictwem LetLøn, systemu prowadzonego przez Duński Urząd Skarbowy. Dwa razy do roku należy także wnieść zaliczkę na podatek dochodowy – do 20 marca oraz do 20 listopada.

Prowadzenie firmy jednoosobowej Enkeltmandsvirksomhed wiąże się jednak z dużą odpowiedzialnością – przedsiębiorca odpowiada bowiem swoim własnym majątkiem. Ma on możliwość wyboru jednego z trzech sposobów opodatkowania:

  • uznanie całego zysku jako przychód osobisty
  • rozdzielenie zysku firmy na przychód z kapitału oraz przychód osobisty (zgodnie z ustawą Kapitalafkastordning)
  • odpisanie od podatku kosztów odsetek kredytu lub umieszczenie zysku firmy na koncie bankowym, jako forma oszczędności (zgodnie z ustawą Virksomhedsordning)

SPÓŁKI

Księgowość spółek jest w Danii dużo bardziej złożona, niż w przypadku firm jednoosobowych.

Księgowość w Danii a spółki

Podatek od dochodu duńskiej spółki rozliczany jest za pomocą CIT – 22%, od osoby prawnej. Dodatkowo, po przekroczeniu 20 tysięcy koron, spółka zostaje płatnikiem VAT – podatek wynosi wtedy 25%.

Duńska księgowość - sprawozdania finansowe

Należy dodatkowo pamiętać o uwzględnieniu standardów MSSF w sprawozdaniach firm, które są w posiadaniu papierów wartościowych na rynku regulowanym. MSSF (Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej) jest uznanym przez Unię Europejską zbiorem standardów, określającym zasady sprawozdawczości.

KONTOPLAN

Plan kont księgowych to system ułatwiający prowadzenie rachunkowości – umożliwia on prawidłową kwalifikację kosztów i przychodów przedsiębiorstwa oraz prowadzenie czytelnej ewidencji gospodarczej.

Konta księgowe w Danii podzielone zostały na grupy. Są to między innymi:

  • Nettoomsætning – sprzedaż towarów i usług, w tym m.in.:
    • 1010 – sprzedaż z VAT
    • 1050 – eksport towarów do UE
  • Ændring i lagre af færdigvarer og varer under fremstilling – zmiany stanu magazynów, w tym m.in.:
    • 1410 – regulacja stanu magazynów
  • Omkostninger til råvarer og hjælpematerialer – koszt materiałów i surowców, w tym m.in.:
    • 1610 – Zakup towarów z VAT
  • Andre eksterne omkostninger – inne koszty zewnętrzne, w tym m.in.:
    • 1710 – koszt wysyłki towarów
    • 1730 – koszt reklamy
    • 1810 – koszty reprezentacyjne
  • Lokaleomkostninger – koszty związane z lokalem, w tym m.in.:
    • 1910 – wynajem lokalu z VAT
    • 2010 – ogrzewanie
    • 2130 – ubezpieczenie
  • Administrationsomkostninger – koszty administracyjne, w tym m.in.:
    • 2250 – podwykonawcy
    • 2410 – kontyngenty
    • 2490 – telefon, Internet
    • 2530 – artykuły biurowe
    • 2570 – koszty podróży
    • 2850 – pozostałe koszty
  • Personaleomkostninger – koszty związane z zatrudnieniem pracowników, w tym m.in.:
    • 2910 – wynagrodzenie
    • 2930 – dodatki emerytalne
  • Af- og nedskrivninger af materielle og immaterielle anlægsaktiver
    amortyzacja środków trwałych, w tym m.in.:

    • 3180 – amortyzacja wartości firmy
    • 3220 – amortyzacja maszyn i urządzeń produkcyjnych
  • Andre driftsomkostninger – inne koszty operacyjne, w tym m.in.:
    • 3310 – strata na sprzedaży środków trwałych niematerialnych
    • 3330 – strata na sprzedaży środków trwałych materialnych
  • Andre finansielle indtægter – inne przychody finansowe, w tym m.in.:
    • 3440 – odsetki od banku
  • Øvrige finansielle omkostninger – inne wydatki, w tym m.in.:
    • 3610 – korekta kursu waluty
    • 3670 – odsetki dla banku lub kredytodawcy
  • Skat af årets resultat – podatek dochodowy
    • 3470 – wysokość podatku

AUDYTY

Nieodłączną częścią sprawozdawczości duńskich spółek są audyty, czyli inspekcje przygotowywanych przez firmy sprawozdań finansowych. Audytorem, czyli osobą przeprowadzającą kontrolę, może być niezależna jednostka zewnętrzna – publiczna lub autoryzowana.

Księgowość w Danii - rodzaje audytu

Kwestia ta dotyczy obowiązkowo przedsiębiorstw należących do klasy C i D. W przypadku przedsiębiorstw klasy A i części firm klasy B, audyty są dobrowolne i zależne od wysokości obrotów w ciągu roku. Dodatkowo, właściciel firmy klasy B ma możliwość wyboru najkorzystniejszego dla firmy rodzaju kontroli – audytu, pomocy księgowej lub weryfikacji sprawozdania.

Plany oraz wszelkie zmiany systemu rachunkowego firmy powinny odbywać się w oparciu o audyt wewnętrzny. Zgodnie z ustawą o audytorze generalnym, osoba przeprowadzająca kontrolę wewnętrzną powinna być niezależna od kierownictwa, należy jednak zapewnić jej wgląd w odpowiednią dokumentację.

KOSZTY FIRMOWE

Koszty wraz z rozliczeniami, aktywami oraz bilansami są istotnymi elementami księgowości firmy prowadzonej w Danii.

Aktywa są w bilansie podzielone zgodnie z zasadą wzrastającej płynności – od aktyw o najmniejszej płynności (wartości niematerialne i prawne) do tych o największej płynności (gotówka). Pasywa dzielą się z kolei na kapitał obcy i kapitały własny.

Struktura bilansu:

AKTYWA TRWAŁE:

  • niematerialne
    • wartość przedsiębiorstwa
    • licencje, pozwolenia, koncesje, znaki towarowe (trademark)
    • ukończone i rozpoczęte projekty badawczo-rozwojowe
    • zaliczki na wartości niematerialne i prawne
  • rzeczowe
    • nieruchomości
    • sprzęt, maszyny, urządzenia oraz zaliczki
  • finansowe
    • akcje, udziały,
    • należności – m.in. od właścicieli, zarządu i podmiotów powiązanych
    • inwestycje i akcje – m.in. u podmiotów powiązanych

AKTYWA OBROTOWE:

  • zapasy
    • towary gotowe i w trakcie produkcji
    • materiały i surowce
    • zaliczki na produkty
  • zobowiązania
    • należności od właścicieli, zarządu i podmiotów powiązanych
    • należności z tytułu dostaw i usług
    • umowy powiązane z rozpoczętą produkcją
    • rozliczenia
  • gotówka
    • kapitał (wniesiony, rezerwowy, agio)
    • rezerwy (na podatek dochodowy, rezerwa emerytalna)
    • zobowiązania (krótkoterminowe i długoterminowe, np. handlowe, u podmiotów powiązanych, kredyt, zadłużenie hipoteczne, podatek dochodowy, zaliczki od kontrahentów, a także zadłużenie w wyniku emisji obligacji)
    • rozliczenia międzyokresowe
    • pasywa
  • inwestycje
    • akcje
    • inwestycje, w tym u podmiotów powiązanych

INFORMACJE i DOKUMENTY

Informacje dotyczące rejestracji i prowadzenia duńskiej firmy oraz jej księgowości można znaleźć na stronie Erhvervsstyrelsen (Duński Urząd ds. Działalności Gospodarczej). Strona oferuje również dostęp do wielu istotnych dla przedsiębiorcy dokumentów – są to między innymi:

  • årsopgørelsen – zeznanie roczne, czyli dokument zawierający wyliczenie podatku za ubiegły rok, przesyłany 15 marca przez Urząd Skarbowy. Informacje zawarte w dokumencie mogą zostać zmodyfikowane przez podatnika najpóźniej do 1 maja – elektronicznie, za pomocą TastSelv. Przedsiębiorcy otrzymują ostateczne wyliczenie årsopgørelsen dopiero po uzupełnieniu otrzymanego od urządu oplysningsskema
  • oplysningsskema – formularz otrzymywany od urzędu m.in. przez przedsiębiorców. Dokument należy uzupełnić elektronicznie, najpóźniej do 1 września – na jego podstawie przygotowane zostaje årsopgørelsen
  • oplysningsseddel – podsumowanie pensji pracownika, które należy wydać osobie zainteresowanej po zakończeniu współpracy

Szukając informacji dotyczących firm zarejestrowanych w Danii, warto udać się na stronę internetową virk. Są tam udostępnione dane takie, jak:

  • nazwa i adres firmy
  • informacje kontaktowe
  • numer organizacyjny (CVR)
  • forma prawna
  • struktura firmy, podmioty powiązane
  • data rozpoczęcia i ewentualnego zakończenia działalności
  • informacje dotyczące właścicieli, zarządu i wspólników
  • liczba zatrudnionych osób
  • informacje o sprawozdawczości, bilansie, prowadzonej księgowości i ewentualnych kredytach

IMPORT I EKSPORT

Handel międzynarodowy Danii opiera się głównie na współpracy z państwami Unii Europejskiej, w tym przede wszystkim z Niemcami, Wielką Brytanią i Szwecją (Polska plasuje się w tym zestawieniu na miejscu dziesiątym). Eksportowane przez Danię dobra to zwłaszcza żywność, artykuły chemiczne i zwierzęta hodowlane. Import skupia się z kolei na produktach modyfikowanych, różnego rodzaju urządzeniach i maszynach, a także artykułach chemicznych.

Międzynarodowe stosunki handlowe Danii regulowane są przez Eksportrådet, czyli Duńską Radę Handlową. Dodatkowo, warunki współpracy z państwami UE ustalane są przez Układ Europejski – strefa handlu zagranicznego gwarantuje niskie preferencyjne stawki celne (przeważnie 0%, z wyjątkiem produktów rolnych i przetworzonych spożywczych). Skorzystanie z niskiej stawki możliwe jest po okazaniu celnikowi duńskiemu dokumentu EUR 1, czyli świadectwa pochodzenia towaru. Cło zostaje wyliczone od kwoty na fakturze uwzględniającej transport i ubezpieczenie przewożonego towaru.

Podatek VAT (duński Moms) wynosi 25% w przypadku większości usług, a także towarów przemysłowych i rolnych. Stawki akcyzy różnią się natomiast dla następujących produktów:

  • artykuły tytoniowe i alkoholowe
  • kawa, herbata
  • wyroby czekoladowe
  • lody
  • pojazdy
  • paliwo
  • kasety wideo i płyty
  • żarówki
  • opakowania plastikowe

Firmy planujące importowanie towarów zza granicy, muszą uzyskać wymagane licencje i pozwolenia, a także spełniać odpowiednie normy:

  • import artykułów spożywczych:
    • pozwolenia od Fødevarestyrelsen (Duńskiej Administracji Weterynarii i Żywności)
    • każdy z produktów musi być zgodny z normami regulującymi stosowanie konserwantów w żywności
    • towar należy zaopatrzyć w etykietę z opisanym po duńsku składem

  • import środków czyszczących i kosmetyków:
    • organem regulującym zasady importu jest Miljøministeriet (Ministerstwo Środowiska Danii)
    • raz do roku Ministerstwo musi otrzymać od przedsiębiorstwa podsumowanie działalności
  • import wyrobów lub substancji chemicznych szkodliwych dla zdrowia:
    • organem, przed którym odpowiada przedsiębiorca, jest Miljøministeriet
    • należy sprawdzić, czy przewożone substancje są dozwolone na rynku duńskim – w przypadku składników z listy LOUS (Lista Substancji Niepożądanych), o zamiarze importu należy poinformować Miljøministeriet
    • substancja wprowadzana na rynek musi najpierw zostać przypisana do właściwej kategorii
    • towar musi zostać oznaczony etykietą z wyszczególnionym składem po duńsku, a także posiadać odpowiednie ostrzeżenie dotyczące substancji niebezpiecznych

Niektóre importowane towary powinny otrzymać oznaczenie CE (Conformité Européenne) potwierdzające, że spełniają one odpowiednie wytyczne dyrektyw Unii Europejskiej. Są to między innymi:

  • maszyny i urządzenia, w tym:
    • dźwigi
    • maszyny gazowe
    • wagi mechaniczne
    • urządzenia elektryczne o niskim napięciu
    • zbiorniki powietrzne
    • aparaty diagnostyczne do in vitro
    • aktywne wyroby medyczne do implantacji
  • materiały wybuchowe (przeznaczone dla osób prywatnych)
  • systemy ochronne dla miejsc zagrożonych eksplozjami
  • zgodność urządzeń elektromagnetycznych
  • wyposażenie radiowe i telekomunikacyjne
  • instalacje kolei liniowych
  • efektywność urządzeń chłodzących i kotłów grzewczych
  • materiały budowlane
  • wyposażenie ochronne (dla pracowników)
  • jachty, łodzie
  • zabawki

Duńska księgowość - ustawy

PRACODAWCA W DANII

Najważniejszymi dokumentami definiującymi prawa i obowiązki pracownika i pracodawcy, są Ansættelsesbevisloven i Arbejdsmiljøloven (prawo pracy, BHP). Warto zapoznać się także ze strona internetową Arbejdstilsynet (duńska inspekcja pracy). Dzięki związkom zawodowym, pracownik może być dodatkowo chroniony przez porozumienie zbiorowe (układ między pracownikami a pracodawcami).

Obowiązki duńskiego pracodawcy wynikające z powyższych dokumentów, to między innymi:

  • poinformowanie pracowników o warunkach i specyfice pracy oraz przeprowadzenie szkolenia BHP (przynajmniej raz w roku)
  • zapewnienie bezpiecznego stanowiska pracy i odpowiedniego wyposażenia ochronnego, a także stosowanie środków zapobiegających urazom
  • ubezpieczenie pracowników z tytułu chorób zawodowych i wypadków
  • zapewnienie godziwego wynagrodzenia
  • utrzymanie przyjaznego środowiska pracy i zapobieganie dyskryminacji

W przypadku pracodawców wysyłających pracowników w delegację z krajów Unii Europejskiej do Danii, konieczne jest zarejestrowanie firmy w rejestrze RUT i w Erhvervsstyrelsen, w celu otrzymania numeru organizacyjnego CRV. Konieczne jest także stosowanie się do reguł przedstawionych w dokumentach takich, jak:

  • dyrektywa z 1996 r. o delegacji za granicę, wydana przez Unie Europejską
  • ustawa z 1999 r. o delegacji, wydana przez Królestwo Danii

W sytuacji podróży służbowej pracownika polskiej firmy, konieczne jest zaopatrzenie się w druk A-1, otrzymywany od polskiego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jest to zaświadczenie dokumentujące opłacanie przez pracodawcę składek na ubezpieczenie danego pracownika.

FAQ

  1. Czy mogę złożyć deklarację podatkową za pracę w Danii on-line?

    Tak, z duńskim urzędem można się rozliczyć logując się na stronie https://www.skat.dk/ za pomocą TastSelv.

  2. Czym jest personfradrag?

    Jest to ulga w postaci kwoty wolnej od podatku. Może ją zastosować każda osoba, której większa część dochodów w ciągu roku podatkowego pochodzi z Danii.

    Na jakie ulgi mogę liczyć przy rozliczeniu z duńskim urzędem?

    W Danii dostępne są następujące ulgi:

    • personfradrag – kwota wolna od podatku
    • kørselsfradrag – odliczenie kosztów dojazdu do miejsca pracy
    • rentefradrag – odliczenie odsetek od kredytu
    • beskæftigelsesfradrag – odliczenie z tytułu zatrudnienia
    • børnedagplejere – ulga z tytułu opieki nad dzieckiem
    • kost og logi – ulga na wyżywienie i zakwaterowanie
  3. Jak mogę sprawdzić, czy mam podatek do dopłaty?

    Odpowiednia informacja znajduje się na przysłanym przez urząd Årsopgørelsen:

    • til betaling – w sytuacji, gdy musimy dopłacić urzędowi daną kwotę
    • til udbetaling – w sytuacji, gdy to urząd zwróci nadpłacony podatek
  4. Zgodnie z Årsopgørelsen mam do zwrotu podatek za zeszły rok. Kiedy mogę się spodziewać otrzymania pieniędzy?

    Czas oczekiwania na zwrot podatku od duńskiego Urzędu Skarbowego zależy od tego, kiedy została złożona deklaracja. Pieniądze są zazwyczaj przelewane na konto podatnika automatycznie – po 9 kwietnia.

    Czym jest Årsopgørelsen?

    Årsopgørelsen to otrzymywana od Urzędu Skarbowego decyzja podatkowa za poprzedni rok, zawierająca szczegółowe wyliczenie.

  5. Jak mogę uzyskać kod TastSelv?

    Kod można zamówić na stronie duńskiego Urzędu Skarbowego. Jest do tego potrzebny numer CPR (odpowiednik polskiego nr PESEL).

  6. Jestem zatrudniony w Danii. Ile dni urlopu należy mi się w ciągu roku?

    Zgodnie z nowym prawem urlopowym, pracownikowi należy się 25 dni urlopu w ciągu roku. Dni urlopowe naliczane są od początku września do końca sierpnia kolejnego roku kalendarzowego – 2,08 dnia za 1 przepracowany miesiąc.

  7. Czym jest Feriepenge?

    Jest to dodatek do pensji wypłacany w czasie urlopu każdej osobie zatrudnionej w Danii, który wynosi 12,5% równowartości pensji brutto. Pracodawca przelewa pieniądze na specjalne Feriekonto.
    Z powodu wprowadzenia w 2020 r. nowego prawa urlopowego, pracownik nie ma możliwości wypłacenia Feriepenge zgromadzonego od 1 września 2019 r. do 31 sierpnia 2020 r. – pieniądze te są „zamrożone”, a dokładniej przeniesione na fundusz pracownika.

  8. Czym jest Feriekonto?

    Jest to duński system regulującym wypłaty Feriepenge. Pracodawca zobowiązany do przelewania na specjalne konto równowartości 12,5% wypłaty brutto pracownika. Pieniądze przenoszone są z Feriekonto na osobiste NemKonto pracownika, po zgłoszeniu przez niego urlopu na stronie www.borger.dk – najwcześniej miesiąc przed pierwszym dniem zaplanowanego urlopu. Jeśli pracownik zgłosi elektronicznie swój urlop mniej niż 4 tygodnie przed jego rozpoczęciem, pieniądze pojawią się na NemKonto w ciągu 5 dni roboczych.

  9. Czym jest NemKonto?

    Jest to rachunek bankowy pracownika lub przedsiębiorcy, na który trafiają między innymi wypłaty, Feriepenge czy zwroty podatku.

  10. Czym jest A-kasse?

    Pod pojęciem A-kasse rozumiemy dobrowolne ubezpieczenie na wypadek bezrobocia. Aby skorzystać z funduszu, należy zarejestrować się na stronie www.min-a-kasse.dk i płacić składki.

  11. Czym jest ATP?

    Jest to drugi filar emerytalny w Danii, do którego należy każdy obywatel państwa, który ukończył 16 lat.

    Czym jest folkepension?

    Folkepension to państwowy fundusz emerytalny w Danii. Świadczenia należą się każdemu obywatelowi kraju, który ukończył 65 lat.

  12. Czym jest pension?

    Jest to emerytura oparta na indywidualnych kontach emerytalnych, np. PFA Pension, Industriens Pension, Danica Pension lub PensionDanmark.

  13. Czym jest Sundhedskort?

    Sundhedskort (sygesikringsbevis) to żółta karta zdrowotna, potrzebna każdej osobie, która ma zamiar przebywać w Danii przez minimum kwartał. Na jej podstawie otrzymuje się bezpłatny dostęp do opieki medycznej na terenie kraju (ubezpieczenie nie obejmuje jednak wizyt u dentysty). Kartę otrzymuje się jednocześnie z numerem CPR.

  14. Jak długo musze przechowywać dokumenty związane z moimi pracownikami?

    Taką dokumentację należy przechowywać przez 5 lat.