Pożyczki wspólników obejmują wiele zagadnień, zarówno zaliczki na wynagrodzenie wypłacane akcjonariuszowi gdy odcinek wypłaty nie został jeszcze wystawiony oraz płatności dokonywanych przy użyciu firmowej karty kredytowej w celu pokrycia prywatnych kosztów akcjonariusza, jak i dywidendy,które są wypłacane bez przestrzegania zasad, a także faktyczne pożyczki udzielone wspólnikowi. Każda pożyczka, która zostanie udzielona wspólnikowi podlega opodatkowaniu niezależnie od tego, czy jest legalna czy nie.Co ważne, pożyczki udziałowców, które są uważane za nielegalne, od początku roku 2021są klasyfikowane jako pranie brudnych pieniędzy i księgowi mają obowiązek zgłoszenia ich do rządu, co skutkuje inspekcją w danej firmie.
Pożyczki wspólników stanowią problem dla księgowych, ponieważ Dania ma dwa różne akty prawne, które regulują to zagadnienie. Pierwszy z nich to ustawa o spółkach (§210-212), która mówi, że pożyczka wspólnika jest legalna tylko, gdy dopełnione są pewne formalności. Jeśli pożyczka zostanie uznana za nielegalną, trzeba ją natychmiast spłacić wraz z odsetkami.
Znajdziemy tam informację o tym, że pożyczka jest opodatkowana tylko gdy akcjonariuszem będzie osoba fizyczna, ponieważ te przepisy nie mają zastosowania w przypadku spółek. Urząd skarbowy skupia się wyłącznie na wypłacie pożyczki akcjonariuszowi, która musi być opodatkowana jako wynagrodzenie lub dywidenda.
Jeśli pożyczka wspólnika z 2020 roku jest wykryta rok później, to rodzaj informacji, które księgowy będzie musiał zawrzeć w raporcie rocznym (za 2020 rok) zależy od tego, jak pożyczka została naprawiona. Jeśli nie została naprawiona do końca roku, powinna ona być wykazana na koncie o nazwie „Należności od spółki i zarządu”. Ponadto należy również naliczyć odsetki (10,05%) od dnia otrzymania pożyczki wspólnika do końca roku.
W raporcie rocznym obowiązkowo musi znaleźć się notatka potwierdzająca fakt pożyczki wspólnika, a jeśli udziałowiec jest również dyrektorem, wymagana jest osobna notatka przedstawiająca warunki i odsetki, spłaty w ciągu roku, wszystkie pożyczki otrzymane i spłacone w ciągu roku oraz straty na pożyczkach.
Naprawianie pożyczki wspólnika
Pożyczkę wspólnika często można zmienić na dywidendę lub wynagrodzenie – ale tylko jeśli cały proces jest obsługiwany w sposób poprawny. Nigdy nie należy spłacać pożyczki udziałowca. Po spłaceniu pożyczki wspólnika bez jej naprawy, niezależnie od tego czy pożyczka została skompensowana z płatnością a teraz wykazuje saldo zerowe, udziałowiec nadal będzie opodatkowany od pierwotnego przelewu pożyczki. Akcjonariusz będzie więc musiał uzyskać dodatkową pensję lub dywidendę, aby zapłacić podatek od pożyczki, dając tym samym bardzo wysoki podatek od pierwotnego przeniesienia pożyczki wspólnika.
Jeżeli wspólnik nie posiada wystarczających środków na spłatę podatku spółce, wówczas w trakcie spłaty można doliczyć dodatkowe kwoty, które będą zawierały całość należnego podatku. Można to zrobić za pomocą dwóch metod:
1. Metoda płacowa, czyli konwersja nielegalnej pożyczki udziałowca w pensję. Najpierw należy sporządzić pisemną umowę pomiędzy wspólnikiem a spółką, z której wynika, że ustalono dodatkowe wynagrodzenie (np. premię). Płatność otrzymana przez akcjonariusza jest uważana za wynagrodzenie brutto (trzeba je zmniejszyć o podatek i ustalić wynagrodzenie netto). Obliczony podatek dochodowy od osób fizycznych od skonwertowanej pożyczki akcjonariusza na wynagrodzenie jest następnie deklarowany razem z wynagrodzeniem brutto w e-Indkomst (SKAT Erhverv). Ponadto wspólnik będzie musiał zapłacić spółce podatek dochodowy ze swojego konta osobistego w wysokości 10,05% , na który składa się 8% stawki zalecanej, 0,05% stawki banku krajowego oraz 2% kary procentowej. Firma następnie zapłaci podatek dochodowy do urzędu skarbowego, gdy zostanie wyświetlony na Skattekontoen. Akcjonariusz musi przelać podatek dochodowy od osób fizycznych oraz odsetki z prywatnego rachunku bankowego na spółkę zanim podatek będzie należny na Skattekontoen, w przeciwnym razie kwota ta zostanie uznana za nową nielegalną pożyczkę. Pożyczki udziałowców i kierownictwa na deklaracji podatkowej trzeba wpisać w polu „Tilgodehavender Fra Selskabsdeltagere Og Ledelse”, a podatek dochodowy od osób fizycznych obliczony od pożyczki akcjonariusza należy wykazać jako zobowiązania („Eventualforpligtelser”). Co ważne, należy dopisać, że w roku podatkowym doszło do nielegalnej pożyczki.
2. Metoda dywidendowa
Najważniejsze jest zbadanie możliwości firmy co do wypłaty dywidendy. W tym celu trzeba sporządzić sprawozdanie finansowe, które uwzględni wszystkie rezerwy z zysków z lat ubiegłych. Trzeba też pamiętać, że nie ma możliwości wypłaty dywidendy w pierwszym roku działalności firmy. Co ważne, dywidenda może być wypłacona na zwyczajnym lub nadzwyczajnym zgromadzeniu walnym. Oczywiście firma będzie musiała zadeklarować dywidendę brutto i 27% podatek od dywidendy na deklaracji podatkowej. Z kolei, akcjonariusz musi zapłacić spółce podatek ze swojego prywatnego konta w wysokości 10,05% , na który składa się 8% stawki zalecanej, 0,05% stawki banku krajowego oraz 2% kary procentowej. Gdy podatek od dywidendy będzie widoczny jako dług na Skattekontoen, firma zapłaci go do urzędu skarbowego.
